Jóżef Piłsudski
urodził się 5 grudnia 1867 roku w Zułowie na Wileńszczyźnie. Już w gimnazjum i na studiach angażował się w działalność konspiracyjną. Aresztowany w 1887 roku pod zarzutem udziału w spisku na życie cara został zesłany na Syberię. Po powrocie związał się z polskim ruchem socjalistycznym. Zagrożony aresztowaniem uciekł w 1901 roku do Galicji, gdzie współtworzył polskie organizacje paramilitarne (m.in. Związek Strzelecki).
Po wybuchu i wojny światowej wydał na krakowskim Rynku rozkaz żołnierzom Pierwszej Kadrowej wkroczenia do Królestwa Polskiego i wywołania tam antyrosyjskiego powstania. Później dał się poznać jako utalentowany komendant 1 Brygady Legionów Polskich. Po kryzysie przysięgowym (1917) został przez Niemców aresztowany i osadzony w twierdzy w Magdeburgu. Uwolniony 10 listopada 1918 roku przybył do Warszawy i jako Naczelnik Państwa tworzył podwaliny polskiej państwowości i armii. 19 marca 1920 roku Sejm nadał mu najwyższy stopień wojskowy – Marszałka Polski.
W kwietniu 1920 roku Piłsudski zawarł sojusz z odradzającym się państwem ukraińskim (URL), a w sierpniu doprowadził do zwycięskiej wojny z Rosją bolszewicką, ratując niepodległość i Polski, i Europy Zachodniej.
Po wyborze pierwszego prezydenta RP usunął się z życia publicznego, do którego wrócił w wyniku zamachu stanu w maju 1926 roku. z oddaniem pracował dla dobra państwa. Zmarł po ciężkiej chorobie 12 maja 1935 roku.
Symon Petlura
urodził się 10 maja 1879 roku w Połtawie. Za działalność patriotyczną usunięto go z Seminarium Duchownego. Związał się z nielegalnym ukraińskim ruchem socjalistycznym. Gdy w 1904 roku władze carskie wydały za nim list gończy, uciekł do Galicji. We Lwowie poznał polskie i ukraińskie życie polityczne, naukowe i kulturalne. Wielkie wrażenie zrobiła na nim twórczość Stanisława Wyspiańskiego. w 1906 roku wrócił do Rosji.
W utworzonym po rewolucji lutowej przez Ukraińską Centralną Radę (UCR) Sekretariacie Generalnym pełnił funkcję sekretarza ds. wojskowych. Po ogłoszeniu przez UCR III Uniwersału zaczął tworzyć armię ukraińską. Gdy hetman Pawło Skoropadski obalił rząd URL, Petlurę uwięziono. Po uwolnieniu wraz z innymi opozycjonistami doprowadził do obalenia hetmana i reaktywowania URL. Wybrano go do Dyrektoriatu – kolegialnej głowy państwa (z czasem został jego przewodniczącym) oraz objął stanowisko Atamana Głównego Ukraińskich Sił Zbrojnych. w walkach z bolszewikami i wojskami Denikina wykazał duży talent dowódczy. w kwietniu 1920 roku doprowadził do zawarcia umowy politycznej i konwencji wojskowej z Polską. Gdy polsko-ukraińska wojna z bolszewikami nie przyniosła Ukrainie niepodległości, osiadł w Polsce. Tworzył emigracyjne struktury państwa ukraińskiego. Jesienią 1924 roku osiedlił się w Paryżu, gdzie kontynuował działalność niepodległościową. Po zamachu majowym w Polsce w Moskwie wybuchła panika, obawiano się odnowienia sojuszu polsko-ukraińskiego. 25 maja 1926 roku Petlurę zastrzelił zainspirowany przez sowieckie służby specjalne zamachowiec.
